Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
gorszyciel — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. i {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek wywołujący czyjeś zgorszenie swoim wyglądem, zachowaniem; siejący zgorszenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gorszyciel dzieci, otoczenia. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gorszyciel — m I, DB. a; lm M. e, DB. i «człowiek, który gorszy, wywołuje zgorszenie» Gorszyciele nieletnich … Słownik języka polskiego
deprawator — m IV, DB. a, Ms. deprawatororze; lm M. deprawatororzy, DB. ów «człowiek deprawujący kogoś; demoralizator, gorszyciel» … Słownik języka polskiego
deprawator — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. deprawatororze; lm M. deprawatororzy {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto deprawuje innych; gorszyciel, demoralizator : {{/stl 7}}{{stl 10}}Deprawator młodzieży. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gorszycielka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. gorszycielkalce; lm D. gorszycielkalek, {{/stl 8}}{{stl 7}}forma ż. od rz. gorszyciel: Gorszycielka nieletnich dziewcząt. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
